นักคิดของชาวอเมริกันกล่าวว่า การยึดหุบเขาปัญจ์ชีร์ ของอัฟกานิสถานเป็นชัยชนะทางการเมืองและการโฆษณาชวนเชื่อสำหรับกลุ่มตอลิบาน แต่ปัจจัยอื่นๆ อีกหลายอย่างจะกำหนดอนาคตของแนวต่อต้านแห่งชาติ
ในรายงานการพัฒนาในอัฟกานิสถาน ห้องความคิด Stratfor เขียนว่า:การยึดหุบเขาปัญจ์ชีร์ของอัฟกานิสถานถือเป็นชัยชนะทางการเมืองและการโฆษณาชวนเชื่อสำหรับกลุ่มตาลิบันแต่ปัจจัยอื่นๆ อีกหลายอย่างจะเป็นตัวกำหนดอนาคตของแนวต่อต้านแห่งชาติอะห์มัด มัสอูด
กลุ่มตาลีบันกลับมาควบคุมพื้นที่ควบคุมโดยกองกำลังของอะห์มัด มัสอูด เมื่อวันที่ 6 กันยายน หนึ่งวันก่อนการจัดตั้งรัฐบาลชั่วคราวชุดใหม่
เปลี่ยนกลยุทธ์ของกองกำลังอะห์มัด มัสอูด เป็นสงครามกองโจร
สมาชิกของแนวต่อต้านแห่งชาติอะห์มัด มัสอูด ยอมรับว่ากลุ่มตอลิบานได้เข้าควบคุมหน่วยงานของรัฐบาลในหุบเขาปัญจชีร์ แต่อ้างว่ากองกำลังของอะห์มัด มัสอูด ได้เปลี่ยนจากการสู้รบแบบปกติเป็นสงครามกองโจรและได้ลี้ภัยในภูเขา
นักคิดดังกล่าวเขียนเสริมว่า “แม้ว่าจะมีข้อมูลที่เชื่อถือได้เพียงเล็กน้อย แต่เราขอเสนอคำถามสำคัญเพื่อประเมินทิศทางในอนาคตของการต่อต้านรัฐบาลตาลีบัน”
แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงวิธีการทำสงครามกองโจรจะเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แต่ก็แสดงให้เห็นว่าแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติไม่สามารถสร้างกองกำลังต่อสู้ที่เหนียวแน่นได้
ในช่วงเวลาของการก่อตัวของแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติ รายงานระบุว่าพวกเขากำลังประสบปัญหาในการจัดตั้งหน่วยรบที่เหนียวแน่น และกลุ่มตาลีบันตัดสินใจที่จะโจมตีหุบเขาอย่างรวดเร็ว ด้วยวิธีนี้ พวกเขาป้องกันไม่ให้แนวร่วมต่อต้านแห่งชาติเอาชนะความขัดแย้งภายในและความเป็นหนึ่งเดียวของยุทธวิธีและวิธีการต่อสู้
กองกำลังของอะห์มัด มัสอูด เสี่ยงต่อการโจมตีของตาลีบัน
รายงานเสริมว่าการเว้นระยะห่างจากการทำสงครามตามแบบแผนอาจบ่งบอกถึงจุดอ่อนโดยธรรมชาติของกองกำลังขนาดใหญ่แต่มีการแสดงถึงการจัดระเบียบที่ย่ำแย่ในพื้นที่ที่ถูกปิดล้อม แม้ว่าหุบเขาปัญจชีร์มีความพร้อมที่จะให้ที่พักพิงแก่กองกำลังต่อต้าน และในอดีต พื้นที่ดังกล่าวเป็นพื้นที่สัญลักษณ์ของการเป็นเจ้าภาพกองกำลังแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติ แต่กองกำลังเหล่านี้เสี่ยงต่อการถูกปิดล้อมและการโจมตีด้วยปืนใหญ่ของตาลีบัน
การแบ่งหน่วยย่อยออกเป็นหน่วยเล็กๆและย้ายไปปฏิบัติการแบบกองโจร – เนื่องจากการทำงานร่วมกันที่ไม่ดีหรือกลยุทธ์ตามอำเภอใจ – จะนำไปสู่การสลายของกองกำลังแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติ ในขณะเดียวกันก็จำกัดความสามารถของตาลีบันในการจัดหาและเกณฑ์ทหาร
การเรียกร้องของแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติสำหรับการจลาจลระดับชาติได้รับการตอบสนองเพียงไม่กี่ครั้ง ทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับการสนับสนุนภายในประเทศของแนวรบและความกลัวของประชาชนต่อการลงโทษของตาลีบัน
ความท้าทายประการหนึ่งสำหรับการเคลื่อนพลแบบกองโจรเป็นระยะๆ คือการทำให้แน่ใจว่ามีพื้นที่สำหรับพักผ่อน จัดหาอุปกรณ์ และการฝึกกำลังทหาร และจนถึงตอนนี้ ได้รับการตอบรับอย่างจำกัดต่อการเรียกร้องของอะห์มัด มัสอูด หัวหน้าแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติ เพื่อการลุกฮือทั่วประเทศ
ความเป็นไปได้ที่ทาจิกิสถานและอุซเบกสนับสนุนอะห์มัด มัสอูด
หากเรานำเหตุการณ์ในอดีตของประเทศนี้เป็นแบบอย่าง แนวร่วมต่อต้านแห่งชาติอาจได้รับการสนับสนุนมากขึ้นในพื้นที่ชาติพันธุ์ทาจิกิสถานและอุซเบก สถานการณ์นี้จะหันเหกองกำลังต่อต้านแห่งชาติจากพื้นที่คาบูลและพัชตุนทางตอนใต้ และจะเน้นไปที่การทำสงครามในพื้นที่ทางตอนเหนือแทน
ด้วยขนาดและความสำคัญของเมืองต่างๆ ในอัฟกานิสถานที่เพิ่มขึ้น คำถามจึงเกิดขึ้นว่าแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติจะสามารถสร้างหน่วยต่อต้านขนาดเล็กในเมืองต่างๆ ได้หรือไม่ หรือตาลีบันจะมีอำนาจควบคุมพื้นที่เมืองที่แข็งแกร่งมากขึ้น และแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติจะยังคงอยู่ในพื้นที่ชนบท นอกจากกรุงคาบูลและพื้นที่ที่สนับสนุนกองกำลังผสม เช่น มาซาร์-ชาริฟ และคุนดุซแล้ว การเฝ้าติดตามเมืองชายแดนที่สำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณชายแดนกับอิหร่านก็จะมีความสำคัญ
อัฟกานิสถานจะกลายเป็นฉากของสงครามตัวแทนระดับภูมิภาคหรือไม่?
ในอีกส่วนหนึ่งของรายงานของเขา Stratfor ระบุว่า:แนวร่วมต่อต้านแห่งชาติได้เรียกร้องให้มีการสนับสนุนจากต่างประเทศอีกครั้งก่อนที่จะถอยกลับไปยังหุบเขาปันชีร์และสูญเสียการควบคุมในพื้นที่ แต่คงต้องรอดูกันต่อไปว่าจะได้รับการสนับสนุนจากต่างชาติอย่างไร และอัฟกานิสถานจะกลายเป็นที่เกิดเหตุของสงครามตัวแทนในภูมิภาคหรือไม่?
แม้จะมีรายงานเบื้องต้นเกี่ยวกับการสนับสนุนเฮลิคอปเตอร์สำหรับการต่อต้านจากทาจิกิสถาน แต่ความช่วยเหลือจากต่างประเทศที่สำคัญดูเหมือนจะไม่ได้เข้าไปในหุบเขาปันชีร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากช่วงเวลาใกล้ชิดระหว่างการก่อตัวของกองกำลังต่อต้านในหุบเขาและการโจมตีของตาลีบัน เมื่อกองกำลังของแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติเคลื่อนเข้าสู่ภูเขา พวกเขามักจะทิ้งยุทโธปกรณ์หนักส่วนใหญ่และอาจมีกระสุนน้อยลง
แม้จะมีการจับกุมกองกำลังต่อต้านแห่งชาติที่ต่อสู้กับกลุ่มตาลีบันได้ แต่พวกเขาก็ต้องสร้างแนวอุปทานใหม่เพื่อให้สามารถต่อสู้ต่อไปได้ อัฟกานิสถานมีพรมแดนดูดซึมเข้าไปได้ และการลักลอบขนอาวุธเป็นเรื่องปกติในประเทศนี้ ทรัพยากรหลักหาได้ง่ายในประเทศนี้ แต่ความก้าวหน้าที่สำคัญในการจัดหาแนวรบต่อต้านแห่งชาติหรือการจัดหาเงินทุนสำหรับการรุกครั้งใหญ่นั้นต้องการการสนับสนุนจากภายนอกที่เป็นเป้าหมาย ทาจิกิสถานเป็นเส้นทางหนึ่งที่เป็นไปได้ซึ่งดูเหมือนว่าจะได้รับการสนับสนุนจากรัสเซีย อิหร่านก็ยังเป็นแหล่งสนับสนุนที่มีศักยภาพ
ห้องความคิดอเมริกายังอ้างว่าเตหะรานกังวลเกี่ยวกับผลกระทบของการควบคุมตาลีบันในพื้นที่ชายแดนและอิทธิพลของปากีสถานที่มีต่อกลุ่มตาลีบัน ดังนั้นเป็นไปได้ที่อาจใช้แนวร่วมต่อต้านแห่งชาติและกลุ่มติดอาวุธอื่นๆ เป็นกองกำลังตัวแทนเพื่อปกป้องผลประโยชน์และตอบโต้อิสลามาบัด
กองกำลังของอะห์มัด มัสอูด จะไปทาจิกิสถานหรือไม่?
ในช่วงท้าย คำถามยังคงอยู่ว่าแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติ สามารถค้นหาฐานปฏิบัติการในอัฟกานิสถานได้หรือไม่? หรือจะถูกบังคับให้ย้ายศูนย์ฝึกอบรมหลักและศูนย์ความเป็นผู้นำไปยังทาจิกิสถานที่อยู่ใกล้เคียง
ในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา มีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับกรณีที่ผู้นำกลุ่มแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติได้หนีออกจากอัฟกานิสถานไปยังทาจิกิสถาน ซึ่งแต่ละครั้งถูกปฏิเสธ หากกองกำลังของแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติไม่สามารถยืนหยัดร่วมกันได้ ผู้นำของพวกเขาอาจจะย้ายไปยังดินแดนทาจิกิสถาน (โดยได้รับการสนับสนุนหรือไม่สนับสนุน และอนุมัติโดยตรงจากรัฐบาลทาจิกิสถานก็ตาม)
ในตอนท้ายของรายงาน Stratfor ระบุว่า:ในเอเชียกลางและใต้ มีประวัติศาสตร์อันยาวนานในการปฏิบัติการแบบกองโจรในประเทศเพื่อนบ้าน และถือเป็นเรื่องปกติ ซึ่งหมายความว่าการย้ายกองกำลังของอะห์มัด มัสอูดไปยังทาจิกิสถานถือเป็นชัยชนะทางการเมืองและภาษาสำหรับกลุ่มตาลีบัน แต่ในขณะเดียวกัน มันจะจำกัดการตอบสนองของตาลีบันในระดับหนึ่ง นอกเสียจากว่าพวกเขาต้องการทำสงครามข้ามพรมแดนกับเพื่อนบ้านแม้จะพยายามจัดการความไม่มั่นคงภายในก็ตาม
souurce:
